Kazerne Dossin publiceert online het jaarverslag van 2020. Het was een jaar met veel veranderingen voor het memoriaal, museum en onderzoekscentrum over Holocaust en mensenrechten. Het coronavirus en een interne crisis waren ontegensprekelijk tegenslagen, waaraan een positieve wending werd gegeven. Daarnaast kan Kazerne Dossin uitpakken met een aantal betekenisvolle resultaten zoals het vernieuwde memoriaal, succesvolle tijdelijke expo’s, de opstart van Europese samenwerkingsverbanden, de bestendiging van vormingen, …
Kazerne Dossin is een intense plaats van herinnering, vlakbij en in het vroegere verzamelkamp, waar de bezoeker stilstaat bij mensenrechtenschendingen vroeger en nu. Het houdt het verhaal van de Holocaust in België blijvend aanwezig en legt hierbij de link naar de actualiteit.
In 2020 ontving Kazerne Dossin weliswaar minder maar toch opnieuw diverse bezoekers – nabestaanden, leerlingengroepen, families, jongeren en professionals. Zij werden attent gemaakt op de geschiedenis en onderliggende mechanismen van vervolging en collectief geweld. Dit gebeurt aan de hand van objecten en collecties, maar ook via menselijke verhalen uit het verleden en het heden.
Een aantal waardevolle realisaties zagen het licht: de opening van het vernieuwd memoriaal, de ontwikkeling van meerdere websites rond specifieke thema’s, de opstart en uitwerking van Europese samenwerkingsverbanden, twee succesvolle tijdelijke tentoonstellingen, verschillende vormingen, …
In het voorjaar van 2020 leidde een pittige discussie over de maatschappelijke opdracht van Kazerne Dossin tot controverse en onmin. Met de aanstelling van Tomas Baum als directeur sneed de organisatie in juni een nieuw hoofdstuk aan. De missie werd herbevestigd: het gaat over Holocaust en mensenrechten. Vervolgens is eensgezind een meerjarig beleidsplan met duidelijke krachtlijnen voor de periode 2020-2024 afgeklopt. De volgende jaren wordt ruimte gemaakt voor herinnering en wordt ingezet op een actueel aanbod op maat van verschillende doelgroepen, het voeren van onderzoek, partnerschappen en een goed beheer van de organisatie.
De pandemie bemoeilijkte de werking met de sluiting van het museum, technische werkloosheid voor de medewerkers en doorgedreven thuiswerkregimes. Deze moeilijke omstandigheden schiepen tegelijkertijd de mogelijkheid om de werking grondig te herbekijken met het oog op de toekomst.